Ek skryf gedigte en stories wat niemand ooit lees nie, maar ek droom dat iemand eendag sal. My grootste fout is egter dat ek dinge met groot entoesiasme aanpak en dat daardie vuur binne my mettertyd gereduseer word tot niks meer as 'n hopie as wat gou vergeet word.
Want, sien. My wereld is wit of swart. Ek slaap óf my dae om, of vir weke lank niks. Ek het lief met my hele hart, óf haat met alles binne my. As ek gelukkig is, is ek eufories en as ek hartseer is, is ek ontroosbaar. Dis beide 'n seëning en 'n straf om alles so intens te voel. Ek weet nie wat grys areas is nie.
So, as deel van 'n nuwe self-ontdekkingsreis, maak ek 'n voorneme om elke dag iets van myself te deel op hierdie platform. Nie soseer vir dié wat dit lees nie, maar meer vir myself om dit erens swart op wit te laat.
Ek het besef dat die moeilikste wese op aarde om te verstaan, onbetwyfeld jouself is. Ek dink nie ek sal myself ooit begryp nie. Ek is 'n lopende kontras. Een dag wil ek reis. Die wereld sien. Alles alleen aanpak en onafhanklik wees. 'n Suksesvolle loopbaan he en op niks anders fokus as myself nie.
En dan kom die dae wat 'n sagte stem in my kop my probeer herinner dat die lewe oor meer gaan as dit. Wat beteken jou geld en jou sukses en jou status as jy niks anders het as dit nie? Niemand le op sterwe en smag na 'n laaste dag op kantoor of 'n uur in verkeer nie. Dis daardie dae wat my wese smag na verlief word, trou en 'n huis vol kinders he. Ek wil gedigte skryf en by die see bly en nie die lewe kompliseer met onnodige luukses nie, ek wil slegs gemaklik kan voortbestaan.
En die grootste probleem is, ek kan nie voorspel watter kant gaan wen nie.
Ek wil elke sekonde van hierdie lewe ten volle benut en nie eendag hoef te groet met rakke vol boeke wat ek nog wou lees of vriende wat ek nog wou opvang mee of dinge wat ek nog wou doen nie. Ek wil se - ek het.
Ek het so lanklaas aan my gedagtes uitlating dat ek besef hierdie plasing is heeltemal verstrooid, maar dít is ook deel van wie ek is. My gedagtes hol soms té vinnig vir my om by te hou.
Ek wil skryf en deel en praat en dink elke sekond van elke dag, want op die einde van die dag wil ek eenvoudig kan se - ek het.
En die pad na om te kan se "Ek het" begin vandag.
No comments:
Post a Comment