Deur die loop van 'n normale dag is dit belangrik om uit te kyk na klein dingetjies wat jou laat glimlag. Dit is ook, makliker gesê as gedaan. Mens is altyd so haastig oppad iewers heen, oppad na die volgende ding wat gedoen moet word, dat daar nie tyd is nie. Ek het in 2014 die #100happydays challenge gedoen en, alhoewel dit vir my aanvanklik baie nutteloos voorgekom het, het dit 'n merkwaardige verskil op my daaglikse uitkyk gemaak. Om elke dag te soek na íéts, ongeag hoe klein, wat my gelukkig maak was 'n uitdaging. Wat ek egter nie besef het, was dat dit na 100 dae 'n gewoonte geraak het.
Al draf ek nog soggens half aangetrek kar toe, let ek die klein persblommetjies langs die stoep op wat deur die nag stil-stil hulle verskyning gemaak het. Ek gee my kat getrou elke aand haar beloofde krapsessie al laat sy my neus vreeslik jik, omdat sy nooit nee sê as ek bietjie liefde nodig het nie. Ek staan bietjie vroeër op, sodat ek my heuningtee meer kan geniet en steeds betyds klaar kan wees. Ek lê bietjie langer in die bad, omdat ek besef ek het soms bietjie nodig om te ontspan en ek absoluut verregande is oor borrels en kerse. Ek probeer meer tyd met my hond spandeer omdat géén mens ooit so bly is om my te sien soos hy nie.
Daag jouself uit om die klein dingetjies te soek. 'N Plattelandse winkel wat se dekor jou asem wegslaan. 'N lekker Karoo-koffie as jy 5uur opgestaan het. Of sommer net die glimlag van 'n vreemdeling.
Gelukkigheid is nie 'n plek nie. Jy kan nie arriveer of weggaan daarvandaan nie. Dis 'n manier van reis. Dis kliphard Riana Nel sing op die langpad en pannekoek bak as dit reën. Dis in die spieël kyk en hou van wat jy sien. Dis innerlike tevredenheid.
Kies om gelukkig te wees. 
No comments:
Post a Comment